Terwijl onze jeugdshowband Bernhard speelde op het Nationaal Jeugd Festival in Vlissingen, verzorgde Juliana een optreden aan de andere kant van het land, in Roermond. Niet voor het eerst, uw schrijver was er in ieder geval al 2x eerder geweest en het te verwachten programma was dus grotendeels bekend.
De bus vertrok rond half twaalf uit Amersfoort. Onder andere met een aantal slaperige leden want de avond tevoren werd een bruiloft van 1 van onze saxofonistes gevierd. Maar bij aankomst in Roermond was iedereen toch behoorlijk wakker geworden. Na wat smalle straatjes doorgereden te zijn werden we afgezet voor een café, deze editie konden we niet omkleden in het stadhuis zoals voorgaande keren. De omkleedruimte was in een donkere kelder die alleen bereikbaar was via een smalle steile trap. Ook het Orkest van de Poolse Politie uit Wroclaw moest hier omkleden dus het was beneden “erg gezellig”.
In de middag spelen twee orkesten van de taptoe in de binnenstad, en zo vertrokken wij om 15.00 uur voor ons rondje door het winkelcentrum. Juist op het moment dat wij vertrokken kwam het andere “middagorkest”, Scheepjeswol uit Veenendaal, bij de omkleedruimte aan. Gelukkig was er voor hen nog een andere zaal achter het café. Op de markt moesten we nog heel even wachten totdat de Politie-bigband Oost-Nederland klaar was met hun optreden maar dan kon het marcheren beginnen. Meestal konden we nog net 5-breed tussen het winkelend publiek door, soms werd het zo smal dat we terug moesten naar 3-breed om nog vooruit te kunnen komen.
Na het rondje binnenstad was er even rust op het terras met een consumptie aangeboden door de organisatie. Dan ging het weer verder voor het tweede stuk, naar het Designer Outlet Roermond. Ook hier veel obstakels onderweg maar lekker veel publiek. Dat overigens natuurlijk voor de winkels komt en niet echt voor de muziek.
Terug bij de omkleedruimte was er tijd om te gaan eten. Bij het Theaterhotel De Orangerie stonden broodjes, drinken en soep klaar maar er was wel wat geduld nodig omdat Scheepjeswol en het Poolse korps ons net voor waren. Maar het was het wachten waard: het eten was prima. Op de terugweg bleef er nog tijd om op een terrasje wat te drinken voordat de presentatieronde van de korpsen zou gaan beginnen. Op de Markt waren inmiddels de Pipes&Drums uit Mönchengladbach nog even aan het repeteren, en ook de overige deelnemers aan de taptoe (Adest Musica uit Sassenheim en K&G uit Leiden) waren gearriveerd.
De presentatie bestond uit een korte streetparade waarna de korpsen 1 voor 1 over het taptoeplein liepen om zich te presenteren. Na de presentatie konden we nog even kort Highland Cathedral oefenen met de Pipes&Drums. Het geeft toch altijd net een iets beter gevoel als je het samen al eens gespeeld hebt. Dat zou later op de avond nog blijken…
Om 20.00 uur begon de taptoe met een intrada van Adest Musica. De tribunes waren op dat moment geheel gevuld en ook de terrassen en staanplaatsen waren heel goed bezet. Het is dan ook een mooi en gezellig plein, jammer voor de muzikanten dat het zo scheef loopt. Rechte rijen maken is op dit plein een grote uitdaging.
De eerste show was van de Scheepjeswolharmonie. Voor zover mij bekend het enige showorkest in Nederland met harmoniebezetting. De muziek van deze show is heel leuk, het showelement moet vooral van de majorettes komen. Tijdens het volgende optreden van de Pipes&Drums lijkt het erop dat het programma erg inloopt (ze beginnen bijna een kwartier eerder dan in het draaiboek) dus wordt Juliana opgetrommeld om al naar de opstelplaats achter het stadhuis te gaan. Maar aan het eind van dit optreden zitten we weer op schema, de haast was dus niet nodig. Voordat Juliana het plein op mag treden eerst nog The Flying Scotsmen op. Dit was blijkbaar een act op het podium achterin het veld, ik heb er niets van gezien en weinig van gehoord.
Dan is het tijd voor The New World. De opmars klinkt al lekker en muzikaal gaat ook de rest van de show zeer goed. Globaal ziet het er (vanuit het korps) ook goed uit maar het richten is lastig. Lang niet alle rijtjes zijn even recht. Het publiek lijkt het echt te waarderen, er wordt veel geklapt, ook spontaan tijdens de show. Ik kom dan in ieder geval met een goed gevoel het veld af. We zijn er nog lang niet maar de show loopt nu al best goed.
Na ons optreden speelt als eerste nog de Poolse Politie. Mooie muziek, waarschijnlijk professionele muzikanten, maar een show “zoals Juliana in de jaren ’70 liep”. Dat kun je niet zeggen van de nieuwe show van Adest Musica. Een echte WMC show met moeilijke muziek, danspasjes (een complete “Haka”) en een indrukwekkende choreografie. Een minpuntje vind ik persoonlijk dat er heel weinig bekende muziek bij zit. Hierdoor zal zo’n show bij het publiek op een kleine dorpstaptoe waarschijnlijk wat minder aanslaan. Maar scoren op het WMC zullen ze!
Een grote concurrent op het WMC is natuurlijk K&G. De meervoudig kampioen op de show zal er ook dit jaar alles aan doen om bovenaan de lijst van uitslagen te komen staan. En ze zijn hiervoor op de goede weg! Met een indrukwekkende polka komt een heel grote groep muzikanten het veld op. Het eerste nummer (uit Star Wars, als ik het goed heb) knalt er direct uit. Meer kan ik er helaas niet van zien want we moeten op gaan stellen voor de finale.
Na de show van K&G (die op het plein blijft) spelen we met Juliana de andere korpsen het plein op voor de finale. De lange finale begint met Highland Cathedral. Helaas kunnen de Pipes&Drums niet tussen ons komen staan zoals tijdens de repetitie. De Flying Scotsmen denken het nummer ook te kennen en doen lekker mee, versterkt via de boxen op het plein. Nou waren die er bij de repetitie niet bij, en dus wilden ze aan het eind nog even doorgaan. Zo jammer…
De finale gaat verder met twee koralen, eerst I Vow To Thee van K&G, daarna Abide With Me/Blijf Bij Mij Heer van de showbands, met fanfare van een kopergroep van Juliana. Dan het Roermonds Volkslied gespeeld door het Poolse korps, en het Wilhelmus door de Nederlandse korpsen. Heel vreemd is dan weer de afsluiting door een Lone Piper (1 doedelzak).
Op eigen muziek gaan de korpsen het plein weer af. Om de hoek spelen we nog even Lang Zal Hij Leven voor onze Martijn die vandaag jarig is voordat we om kunnen gaan kleden. Uiteindelijk valt de eindtijd nog mee en rond half twaalf kunnen we vertrekken richting Amersfoort. De weg is lang maar er is meer dan genoeg te eten, drinken, praten en lachen. Althans, onderin de bus. Op de bovenverdieping was het behoorlijk rustig van wat ik gehoord heb. Uiteindelijk waren we rond half twee weer thuis van deze lange maar mooie muzikale dag in Roermond.
Volgende week gaan we naar de andere kant van het land, naar Assen. Eens kijken hoever we zijn met onze voorbereidingen richting het WMC. Als we ook hier weten te scoren – bij de beste 2 van 12 in onze klasse – wordt het ook een lange dag, met showoptreden op het ODSC, streetparade in het winkelcentrum van Assen en ’s avonds de finals in de binnenstad.
Marco