Veluwe Taptoe

Vreemd

Vrijdagmiddag, vroeg naar huis uit Amsterdam; hopen dat de treinen nog (op tijd) rijden; omkleden; broodje pakken en meenemen en in de auto stappen op weg naar het clubgebouw. Vreemd is dat, je hebt het gevoel dat het zaterdag is, maar je weet dat het vrijdag is…

Om 17.30 uur staan de eerste leden hier al weer klaar en de rest druppelt binnen. Om 18.00 uur is het korps bijna compleet aanwezig en kunnen we de bus gaan laden om naar Barneveld af te reizen.
De organisatie heeft dit keer het vervoer geregeld en er staat een grote dubbeldekker klaar. Eentje maar? Ja beide korpsen moeten in deze bus.
Gelukkig staat Juliana niet volledig in Amersfoort klaar (verschillende leden gaan op eigen gelegenheid) en we kunnen er net in. Helaas geldt dit niet voor de instrumenten van beide korpsen en de uniformen van Bernhard. Met prima hulp van enkele Bernhardleden die in het laadruim klimmen, lukt het en kunnen we vertrekken.

Na een snelle rit komen we aan bij de Veluwehal waar we een rondje proberen te rijden. Helaas is de weg afgezet en rijden we achteruit terug. Na een rondje kruispunt kunnen we parkeren en uitstappen.
De kleedkamer is snel gevonden (tenminste nadat het bordje Bernard is veranderd in Bernhard) maar is erg klein. 1 kleedkamer voor 40 muzikanten met grote uniformtassen en instrumentkoffers is zelfs voor jeugdige leden te klein. Gelukkig is er een grote doodlopende gang die ook als kleedkamer kan dienen.

Tijdens het afstemmen buiten regent het iets en is iedereen blij dat de taptoe zelf binnen gehouden wordt.
Om precies 19.30 uur klinkt de openingsmuziek van de Scheepjeswolharmonie uit Veendendaal en gaat de avond van start.
Na het welkom van de lady-speaker marcheert Juliana op voor de show “The Brave”. Samen met 4 pipers van Pegasus Pipes & Drums uit Barneveld klinkt de muziek geweldig. Helaas kunnen wij (vanachter het schot) de show niet zien maar het applaus doet zeer goed vermoeden.
Nadat de klanken van Juliana zijn stilgevallen horen we (ik sta inmiddels aan de andere kant van het schot de ingang van de ‘disco’ op te bouwen) de bekende en vertrouwde klank van tamboermaître van dienst Caroline Maan die Bernhard de vloer op brengt.
De disco staat klaar en het korps ook.
Caroline telt af en dan gaat het los. Ook vreemd trouwens om de show “Saturday Night” op vrijdag te brengen…
Gelukkig hebben de toppers uit Amersfoort hier geen last van en de show loopt prima. Onder het (vanaf de balustrade) toeziend oog van dirigent Marcus Wiebenga presenteert Bernhard een prima optreden dat terecht beloond wordt met een ovationeel applaus.
Tijdens de afmars wordt de disco ingang weer snel opgeruimd (dank aan Marcel Kortes voor de hulp) en staat de vloer klaar voor het showoptreden van de Scheepjeswolharmonie uit Veenendaal gevolgd door de IJmuider Harmonie.
Hierna is de beurt aan Juliana met de show “The New World”. Van boven ziet het er weer goed uit en de muziek is/blijft geweldig om te horen. Ook hier is een terecht ovationeel applaus na afloop dik verdiend.
Als laatste is het de beurt aan Irene uit Ede die op haar eigen (prima) wijze muziek uit de jukebox tot leven brengt.
Vervolgens komt Juliana weer op en stelt zich breed op om Bernhard op te nemen en samen op pad te gaan met de “RAF-mars”. Ook dit is en blijft een spectaculair gezicht en gehoor.
De afloop van de Massed Bands is direct de opstelling voor de finale. Op muziek van Juliana komen de andere deelnemers de vloer op en kan een lange finale starten.
Gelukkig wordt “Highland Cathedral” ook gespeeld.

Na het Wilhelmus marcheren de deelnemers op eigen muziek af. Er is een verwarring bij Caroline en Irene Ede die in het draaiboek een andere volgorde hebben gelezen dan de speaker. Professioneel wordt dit opgelost/opgepakt en alles verloopt goed.
Op zich een prima taptoe die een goede vervanger is voor Taptoe Amerongen die helaas niet door kon gaan.

De oplettende lezer zal zich nu misschien afvragen wat er dan zo vreemd is (zie de titel).
Het komt niet vaak voor dat Bernhard nog zo laat in het seizoen (25 oktober) een show brengt. Ook is het, zoals gezegd, vreemd om op vrijdag te gaan spelen (gebeurt niet zo vaak) en dan de show “Saturday Night” te brengen (gebeurt niet meer).
Ook is het vreemd om de show die twee jaar lang een succes bleek nu nooit meer te spelen (nou ja enkele delen spelen we volgend jaar wel weer bij het Massed Bands item).
Vreemd (maar niet erg) om de palen en koorden, rode loper, zonnebrillen, fototoestellen en hesjes voor de laatste keer op te moeten ruimen in de kist.
Op 1 oktober hebben we afscheid genomen van onze 7 overgangers die nu als Juliana-lid de show van Bernhard meeliepen (vreemd? Ja, maar ook vertrouwd en gelukkig deden ze het wel!!!!).
Vreemd om nu echt afscheid te moeten nemen van hen maar fijn dat dit gebeurt tijdens een prima (laatste) showoptreden.

Wij gaan ons nu, in de nieuwe korpssamenstelling, richten op het komende concert en de nieuwe show die in april 2014 voor het eerst gepresenteerd zal gaan worden.

Bekijk ook de foto’s.

Lex Boon