Voor de zomervakantie wacht nog 1 optreden. Als de verwachtingen uitkomen wordt dit het hoogtepunt van het seizoen: 2 uitverkochte shows op de piepkleine binnenplaats van een groot kasteel, Schloss Marienburg. Dit kasteel staat in de buurt van Hannover in Duitsland.

Op zaterdagmorgen vertrekken we na het inpakken van dubbeldekker met aanhanger rond kwart over tien richting Duitsland. Het verkeer en de rijtijdenwet helpen helaas niet mee, waardoor we besluiten niet eerst naar de overnachtingsplek te gaan maar direct naar het kasteel te rijden. Na wat hellingen en scherpe bochten op het eind zijn we rond vier uur bij het kasteel. De eerste indrukken zijn prima. Een echte toplocatie maar het plein voor de show is eigenlijk nog kleiner dan verwacht. Nadat we de omkleedruimte gevonden hebben kunnen we direct door voor de finalerepetitie. Eerst worden alle korpsen op de juiste plek gezet en daarna kunnen we de finalenummers doorspelen. Het duurt even voordat de doedelzakken het juiste tempo van Highland Cathedral te pakken hebben maar na ongeveer 5 pogingen lukt het. Gaat vanavond helemaal goed komen. Er is nog even tijd dus met Juliana spelen en lopen we de show ook nog even. De muziek klinkt fantastisch op de binnenplaats en die kleine ruimte voor de show komen we wel uit!

Nu moet de inwendige mens verzorgd worden maar dat gaat wat minder goed. De broodjes blijken al bijna allemaal op te zijn. Even wordt er gemopperd maar de organisatie heeft een oplossing: bij een tentje buiten het kasteel kunnen we verse pizza en broodjes worst halen! Netjes opgelost en misschien nog wel lekkerder dan de broodjes die voor ons bedoeld waren. In de tussentijd stroomt het publiek al binnen om de beste zitplaatsen te kunnen bemachtigen.

Klokslag acht uur begint de taptoe. Blasorchester Nordstemmen – de lokale vereniging – doet de opening vanaf een balkon, waarna de pipes&drums uit Dresden hun eerste korte show doen. Wat vooral opvalt is hun erg lage tempo (bij “quick march” stel ik me iets anders voor dan tempo 60). Doordat ze best met veel doedelzakken zijn klinkt het als geheel niet onaardig.
Naast de opening doet Blasorchester Nordstemmen 2 shows. Hun eerste show is een Duitse show, met een hoofdrol voor euphoniums en hoorns. Een leuk geintje is wanneer de klarinetten doen alsof ze een jachtgeweer zijn en er een dode vogel naar beneden komt vallen. Dit optreden wordt gevolgd door de Magic Flames, een pipercorps zoals je er vele in Duitsland hebt (fluiten en trommels) maar wel in een modern jasje. Ze spelen leuke vlotte muziek en hebben een mooi showtje.

Als laatste korps voor de pauze mag Juliana de binnenplaats op. De opmars gaat lekker en ook het eerste deel van de show gaat heel goed. Na Oh, When The Sains is het applaus bijna niet te stoppen. We gebruiken het “marktplein” in de show om de hele opstelling om te keren, en dus de tweede helft van de show richting de andere helft van het publiek te spelen. Een geniale vondst van onze manager om al het publiek te kunnen bedienen! Ook de tweede helft gaat super en het publiek gaat helemaal los. Wat heerlijk om hier te mogen spelen en wat een dankbaar publiek. Na de afmars nodigt de speaker het publiek uit om een toegift te eisen. Natuurlijk werken we daar graag aan mee dus gaat het met de mars Castell Coch nog 1x over het plein.

In de pauze worden goede zaken gedaan met de CD-verkoop, en kunnen de muzikanten bijkomen van de inspanningen. Na de pauze volgt eerst een lange show van MuShoBa uit Königstein. In alles een kopie van Advendo uit Sneek: uniformen, muziek en choreografie. Niet zo virtuoos uitgevoerd als Advendo maar toch wel erg goed. Jammer dat de show “in de lengte” is en het publiek dus alles van de zijkant moet bekijken. De tweede show van Nordstemmen heeft als thema Zuid-Amerika en vele mooie klanken komen voorbij. Ook de pipes&drums spelen nog een aantal nummers voordat we kunnen gaan beginnen aan de finale.

Als eerste komen de blaasorkesten het plein weer op, waar we samen Jupiter en Over the Rainbow spelen. Dit laatste met een opera-zangeres die het er (voor mij) nou niet echt beter op maakt. Daarna komen de pipes&drums erbij en volgt Amazing Grace (zangeres – pipes&drums – allemaal – zangeres) en Highland Cathedral. Die laatste met fantastische fanfare van trompetten en trombones van Juliana hoog vanaf een balkon. Wat een heerlijk nummer blijft dat toch, zeker deze versie.

Na de afmars is het snel in omkleden en naar de bus want de rijtijdenwet schrijft ons voor zo snel mogelijk naar de overnachtingsplek te gaan. Nadat Rob daar de sleutels heeft gevonden kunnen we de kamers betrekken. Redelijk basic maar schoon. Het “Family Hotel” stond ergens op een industrieterrein dus in de buurt was nog wel plek om zonder veel mensen te storen nog wat na te praten onder het genot van een drankje en hapje. Erg gezellig. Rond 2 uur ben ik mijn mandje ingekropen maar ik begreep dat er muzikanten waren die het daglicht nog gezien hebben.

Tijdens het ontbijt was het erg rustig. Een aantal besloot dit maar over te slaan en op de lunch te wachten. Maar de koffie was overigens prima. Zelf wandel ik nog even naar het lokale vliegveld waar kleine vliegtuigjes en helikopters af en aan vliegen. Daarna is het even snel terug lopen want helaas begint het te regenen. Terug bij het hotel is er een “kringgesprek” gaande waarin bijna alle muzikanten in 1 grote kring zitten. Niet dat er overigens wat interessants besproken wordt… Na het inpakken van de bus wordt boven in het hotel de lasagne opgediend, afgesloten met een heerlijk toetje. We kunnen er weer even tegen!

Aangekomen bij het kasteel doet een aantal muzikanten mee aan een verkorte rondleiding. We horen veel over de bewoners en hun familie. Uiteindelijk blijkt dat de vrouw waarvoor het kasteel in 1857 gebouwd is, er maar 1 jaar gewoond heeft. Heel bijzonder is de tentoonstelling van de kroonjuwelen van Hannover. Een grote kroon, kleine kroon en een scepter. Alleen die kleine kroon is daadwerkelijk gebruikt bij een kroning. Ook de keuken met alle koperen potten en pannen is leuk om te zien.

De taptoe op zondagmiddag verloopt bijna hetzelfde als zaterdagavond. Helaas begint het tijdens de show van Juliana te regenen waardoor het publiek vooral druk was met paraplu’s en plastic poncho’s. Wel wist onze bekkenist nog tijdens de show al enkele CD’s te verkopen! Aan het eind van het weekend zou de score op 110 verkochte CD’s staan. Ook vandaag is het publiek erg enthousiast over ons optreden, al houdt het avondoptreden toch meer sfeer. De rest van de taptoe houden we het overigens grotendeels droog.

Na de finale kleden we snel om waarna er op ons nog een kleine maaltijd met worst, karbonade en aardappelsalade staat te wachten. Goed gevuld kunnen we de bus in terug naar huis. Omdat Duitsland de voetbalfinale speelt is het heerlijk rustig op de weg zodat we een stuk sneller dan op de heenweg kunnen reizen. Net na 12 uur zijn we weer terug in Amersfoort en kunnen we beginnen aan de verenigingsvakantie. Eind augustus zien we elkaar weer terug.

Marco

Film van de show:

Highland Cathedral in de finale (let op de koperfanfare rond 2:45!):