Voor het derde achtereenvolgende jaar verleenden wij ( Concertorkerst Willem III) onze medewerking aan het Jaarconcert van het Luchtmacht Mannenkoor.
Voor de pauze wordt traditioneel het serieuze repertoire gebracht en na de pauze meer de lichte muziek.
Na vorige week woensdagavond de generale repetitie te hebben gehouden in ons clubgebouw waren het koor en wij klaar voor de klus.

Vanavond om 18.15 uur moesten we aanwezig zijn in de Brugkerk om even te soundchecken en samen met het koor onze gezamenlijke stukken nog te oefenen. Dit jaar koos het Mannenkoor ervoor wat meer stukken begeleidt door piano en orgel te zingen, hierdoor waren er minder stukken gezamenlijk. Dat vind ik persoonlijk wel jammer omdat gezamenlijk met het koor juist weer iets heel afwisselend is en door, voor zover ik op de hoogte ben, onze (lees Willem III) achterban zeer gewaardeerd wordt. Dit jaar speelden we 2 stukken gezamenlijk.

De zaal liep lekker vol en om 20.00 uur opende het mannenkoor hun concert met hun “korpslied” het Soesterberglied. Hierna brachten wij de meditatie The light of the world.
Hierna volgenden 3 achtereenvolgende stukken van het koor n.l. Ambrosianischer Lobgesang begeleidt door de vrouw van de dirigent van het koor mevrouw Wilma Oude Kempers. Gevolgd door An Evening’s Pastorale en afgesloten met het koraal Domine, Salvum Fac Regem Nostrum.
Deze drie stukken werden goed vertolkt door het koor mooi zuiver en ingetogen gezongen.

Wij vervolgden met het van oorsprong Engelse David of the White Rock, officieel een voor harp gecomponeerd koraal. Niet makkelijk om te spelen maar volgens mij brachten we het met veel gevoel en passie ten gehore. Wij sloten ons blok voor de pauze af met Concerto D’amore van Jacob de Haan. Een prachtig stuk muziek waar een Barrock statig begin vervolgd wordt met een lekker pop up tempo stuk om daarna swingend en uiteindelijk weer klassiek te eindigen. In het recente verleden hadden wij al Jubilate van Jakob de Haan vertolkt maar dit stuk vind ik nog mooier. Heerlijk om te spelen en gezien de reactie en applaus van het publiek ook zeer gewaardeerd.
Voor de pauze sloot het koor met 2 Russische stukken Plovi, Plovi en Mnogaja Ljeta a capella af en eindigde met Die Zwolf Rauber waarin de solist: Jan van Bentum, bariton een prachtige solo vertolkte en die met een daverend applaus het klassieke deel afsloot.

Na de pauze werden drie vrolijke stukken door het koor gebracht twee stukken brachten een ode aan de wijn met, Ein musikant wolit frohlich sein en Aus der traube in die Tonne. Dit sprak een groot deel van ons orkest om een of andere erg aan! Het koor eindigde hun blok met When I’m sixty-four een ode aan het pensioen( in Engeland was dat toentertijd bij 64 jarige leeftijd). Dit stuk was op het lijf geschreven van deze “oude rotten” van de Luchtmacht.
Wij sloten ons eigen blok af met Soul Bossa Nova van Quincy Jones met achtereenvolgens prachtige beginsolo van Roelof op de bastrombone. Later gevolgd door Marcel op de bugel en ten slotte Adriaan op de 1e trombone. Top mannen! Aansluitend sloten wij af met The best of Billy Joel in de bewerking van Kleine Schaars.

Het koor bracht hun 2 laatste stukken ten gehore Any Dream Will do oorspronkelijk een stuk van The Beatles en Always look on the bright side of life waarin de fluitsectie van ons ongevraagde ondersteuning gaf.
Hierna brachten we gezamenlijk het Rhytm of Life wat door iedereen in de zaal met een daverend applaus werd gewaardeerd.
We eindigden weer in traditie namelijk met het stuk de Finale waarin het korpslied, de taptoe en Glory Glory Halleluja gezamenlijk ten gehore werd gebracht. Een kippenvel momentje!

Zo eindigde om 2200 uur het Jaarconcert van het Luchtmacht Mannenkoor.
Heren hartelijk dank dat wij, Concertorkest Willem III, weer mee mochten doen en voor onze Willem III fans tot maart 2015 in de Icoon.

Namens Concertorkest Willem III
Johan van de Bunt.