Na enkele weken met repetities, met een prachtig Festival of Music als resultaat, is het nu tijd om terug te keren naar de core business, taptoes! Op 20 juni was Juliana uitgenodigd om deel te nemen aan Taptoe Nunspeet.
Natuurlijk moet er na zo’n lange tijd eerst gerepeteerd worden om weer goed voorbereid op een taptoe te verschijnen. Op het veld aan de Kaliumweg wordt daarom eerst de show nog doorgenomen voordat we terugkeren naar het clubgebouw en in de bus richting Nunspeet stappen. We komen ruim op tijd aan zodat er nog wat tijd overblijft om 1 van de snackbars rond de Markt (waar ook de taptoe is) te bezoeken voor een snelle hap.
Om half zeven is er nog een korte finalerepetitie, speciaal omdat er vanavond ook een koor bij is. Na bijstelling van het geluidsvolume van het koor (tja, veel koperblazers natuurlijk) is de dirigent tevreden en kunnen we terug naar het centrum bij de kerk waar we om kunnen kleden.
Rond kwart over zeven marcheren we als korps naar het taptoeplein, waar Amigo uit Leiden al klaar staat voor de openingsfanfare. Als opening van de taptoe spelen ze het voor ons bekende Eastney dat de dirigent van ons concertorkest Willem III, Dick Roelofsen, ooit al eens voor ons mooi arrangeerde. Met Juliana mogen we dan direct aan de bak: de eerste show van de taptoe. Het gaat helemaal niet slecht en het publiek vindt het mooi. We krijgen een groot applaus en ik denk dat we het verdiend hebben. Prima show, al zeg ik het zelf.
Na elke show op deze taptoe volgt een kort optreden van het Nunspeets Mannenkoor. Misschien een welkome afwisseling in het programma maar ik vind het zelf de vaart nogal uit het programma halen. Het volgende optreden is van muziekvereniging Harmonie Nunspeet. Ik heb het helaas gemist omdat het vocht even aangevuld moest worden. Het was dan wel niet warm maar wel een beetje benauwd en van muziek maken krijg je nou eenmaal dorst. Terug bij het taptoeplein is net Oranje IJsselmuiden met hun show begonnen. “Music of the Night” bevat veel bekende mooie muziek. De choreografie is herkenbaar, duidelijk CSC-invloeden die ik in onze eigen show ook tegen kom. Een prima optreden.
Na weer een zangnummer is het tijd voor de fietsers van Bicycleband Crescendo uit Opende. Ontzettend knap hoe ze elkaar op de fiets weten te ontwijken en dan ook nog figuren fietsen. Soms alleen maar sturend met de onderarm! Een mooie afwisselende show met ook stukjes marcheren erin verweven. Het laatste optreden voor de finale is van Amigo uit Leiden. Voor hun nieuwe show heeft Amigo aan het publiek gevraagd wat zij graag wilde horen, wat betekent dat er inderdaad alleen maar bekende muziek te horen is. Van de show heb ik weinig gezien omdat het voor ons tijd is om op te gaan stellen.
Op muziek van Amigo komen alle deelnemers weer het plein op. Daarna volgt een korte finale met koraal (meegezongen door het Mannenkoor), taptoesignaal en het Wilhelmus. Crescendo fietst op de weinige plek die er is nog een muzikaal rondje voordat ze het plein verlaten. Daarna mag Juliana als eerste van de “lopende” korpsen afmarcheren. General Mitchell klinkt over het plein terwijl onze maître Jeroen – voor vanavond Coen – de andere korpsen en het publiek groet.
Het omkleden gebeurt snel en een half uurtje later zit iedereen in de bus voor de korte rit terug naar Amersfoort. In het clubgebouw wordt snel opgeruimd waarna een aantal leden nog even aan de bar blijft hangen. Later op de avond komen ook nog de muzikanten van onze jeugdshowband Bernhard terug die een flink stuk verder weg, in Mierlo, hebben opgetreden.
Volgende week nog de middagbandshow in Borculo en dan is het wat optredens betreft alweer vakantie. Eigenlijk ben ik daar muzikaal gezien nog helemaal niet aan toe…
Marco